Ik zeg: luisteren!

Als coördinator educatie mag ik op veel gebieden meepraten bij de bibliotheek. Prettige bijkomstigheid is dat er ook geluisterd wordt. Daar groeit je zelfvertrouwen van.

Vanochtend had ik een groep leerlingen van het Meander uitgenodigd in onze mooiste bibliotheek: Stadshagen. Doel was om een schets te maken van de herinrichting van een andere vestiging: Aalanden, die in de school gehuisvest is. De leerlingen was gevraagd om "even bij de bibliotheek te gaan kijken" en kwamen dus vrij onbevangen binnen. Als eerste vroeg ik ze door de bieb te lopen en te onthouden wat opviel. Daar kwam uit dat het zg. "winkelconcept" feilloos door deze jongeren werd opgepikt. De tafels met prettig verleidelijke stapeltjes boeken (en niet alleen de Valentijntafel he) vielen duidelijk in de smaak.
Dat de kasten laag waren, de overzichtelijkheid, de ruimte en ruimteverdeling spraken erg aan. Het feit dat je meteen ziet waar je moet zijn, noem maar op, ze doorzagen het allemaal.

Vervolgens de opdracht, we kozen een jaartal waarin broertjes en zusjes op school zouden zitten: 2014. Hoe ziet jullie bibliotheek er dan uit? Wat moet er in elk geval te vinden zijn? Discussie over het voortbestaan van het boek... de Kindle was bij deze jongeren nog niet in beeld en ook ideeën om te gamen in de bibliotheek of zelfs een LAN party te organiseren moest zichtbaar even landen.

Maar bij de volgende opdracht kwam de creativiteit op gang en ging ieder een eigen tekening maken. Twee tekeningen werden steeds samengevoegd en uiteindelijk bleef een tekening over van een bibliotheek met sfeer, waar gewerkt kan worden, waar boeken en media verleidelijk gepresenteerd worden en waar klasse-avonden gecombineerd kunnen worden met gaming en een mini-bioscoop. De duidelijkste en belangrijkste boodschap die ik meekreeg was: als je iets gaat veranderen, doe het dan goed!

Bij het weggaan vertelden ze me dat ze het erg leuk hadden gevonden en dat ze graag hun ontwerp willen presenteren bij de volgende vergadering met docenten. Dat ze daardoor iets later thuis zullen zijn vonden ze dan ook niet erg. Goed he.