ff wachten...Pizza!

In de blogkermis van Astrid gaat het over mediawijsheid en pizza's. Daar ga ik dan toch graag even op in.


Om maar even bij die pizza te blijven: zelfs ik schuif weleens een kant-en-klare pizza in de oven, maar dat wil nog niet zeggen dat ik geen verschil proef. Het verschil tussen echt en nep leerde ik vroeger al in de keuken van mijn moeder.

Blijkbaar wordt er dus een keuze gemaakt afhankelijk van de vraag hoe snel ik wil eten. En hoe lekker dat eten moet zijn, en hoe gezond, zeg maar de kwaliteitscriteria die ik zelf aan mijn pizza geef.

Daarbij baseer ik mij vooral op ervaringsgegevens: de vorige keer dat ik die pizza at, was de baktijd te kort, gebruikte ik te weinig kaas, de bodem was niet lekker, van die dingen. Die ga ik de volgende keer verbeteren.

Ook baseer ik mij op wat ik van anderen gehoord heb: die Domino pizza’s komen koud aan, stond laatst op Twitter dusss…doe mij die maar niet.

En dan is er nog de reclame op TV, via internet, radio, tijdschrift, enz. hoe beter de reclame, hoe eerder ik voor die pizza val, ja toch?

Maarrr

Als ik echt zin heb in een goeie pizza, weet ik dat ik in Italië moet zijn. Of, de op een na goede keuze: dat wordt uit eten bij de betere pizzeria.

Als ik zin heb in experimenteren met deeg, doe ik zelf een poging, maar ik weet hoe moeilijk het is om een goede pizzabodem te maken, want: “pizzabodem vaak kartón.” ...

Als ik zin heb om zelf een goede pizza in elkaar te zetten, concentreer ik mij op de vulling en zoek ik de beste bodem die ik kan vinden via, jawel, een zoekactie op Google. Grote kans dat ik de vulling ook even bij receptenweb meepik.

En staan er bij mij thuis aardig wat boeken van Jamie, waar ook een lekkere pizza uit te halen is.

Kortom, het maakt helemaal niet uit waar je je pizza vandaan haalt of van bakt, als die pizza voor jezelf maar de juiste kwaliteit heeft en je hem in de juiste context kunt plaatsen zodat jij er genoeg baat bij hebt, de gevulde maag is het referentiekader, in dit geval.

Doet mij dit ineens denken aan Peter Mayle’s Mijn Provence. Toch meer een (smaakvol) léésboek waarin de Provençaalse Pissaladière wordt beschreven, ook heel lekker.

Ik zeg: luisteren!

Als coördinator educatie mag ik op veel gebieden meepraten bij de bibliotheek. Prettige bijkomstigheid is dat er ook geluisterd wordt. Daar groeit je zelfvertrouwen van.

Vanochtend had ik een groep leerlingen van het Meander uitgenodigd in onze mooiste bibliotheek: Stadshagen. Doel was om een schets te maken van de herinrichting van een andere vestiging: Aalanden, die in de school gehuisvest is. De leerlingen was gevraagd om "even bij de bibliotheek te gaan kijken" en kwamen dus vrij onbevangen binnen. Als eerste vroeg ik ze door de bieb te lopen en te onthouden wat opviel. Daar kwam uit dat het zg. "winkelconcept" feilloos door deze jongeren werd opgepikt. De tafels met prettig verleidelijke stapeltjes boeken (en niet alleen de Valentijntafel he) vielen duidelijk in de smaak.
Dat de kasten laag waren, de overzichtelijkheid, de ruimte en ruimteverdeling spraken erg aan. Het feit dat je meteen ziet waar je moet zijn, noem maar op, ze doorzagen het allemaal.

Vervolgens de opdracht, we kozen een jaartal waarin broertjes en zusjes op school zouden zitten: 2014. Hoe ziet jullie bibliotheek er dan uit? Wat moet er in elk geval te vinden zijn? Discussie over het voortbestaan van het boek... de Kindle was bij deze jongeren nog niet in beeld en ook ideeën om te gamen in de bibliotheek of zelfs een LAN party te organiseren moest zichtbaar even landen.

Maar bij de volgende opdracht kwam de creativiteit op gang en ging ieder een eigen tekening maken. Twee tekeningen werden steeds samengevoegd en uiteindelijk bleef een tekening over van een bibliotheek met sfeer, waar gewerkt kan worden, waar boeken en media verleidelijk gepresenteerd worden en waar klasse-avonden gecombineerd kunnen worden met gaming en een mini-bioscoop. De duidelijkste en belangrijkste boodschap die ik meekreeg was: als je iets gaat veranderen, doe het dan goed!

Bij het weggaan vertelden ze me dat ze het erg leuk hadden gevonden en dat ze graag hun ontwerp willen presenteren bij de volgende vergadering met docenten. Dat ze daardoor iets later thuis zullen zijn vonden ze dan ook niet erg. Goed he.